Տղան աղջկան սկսեց գնահատել այն պահին, երբ կորցրեց նրան... պատրաստ էր սարերն անգամ շուռ տալ, միայն թե նրան հետ բերեր... բայց աղջնակն արդեն սիրելի ընկեր ուներ, ով նրան օգնել էր մոռանալ անցյալը... միայն գիշերները, երբ երազում տեսնում էր տղային, արթնանում էր արցունքներն աչքերին...
Մի օր նրանք պատահաբար հանդիպեցին... տղան տեսավ, որ աղջիկն արդեն հղի է: Աղջնակը ցածր ձայնով ասաց նրան.
_ Ես պատրաստ եմ ներել քեզ, միայն մեկ պայման կա...
_ Ի՞նչ պայման:
_ Եթե դու ընդունես ինձ ուրիշի երեխայով և սիրես փոքրիկին այնպես, ինչպես քո երեխային...
Նրանք մի քանի վայրկյան նայեցին իրար ու դրանից հետո տղան ասաց.
_Ես չեմ կարող... թեկուզև քեզ չափազանց շատ եմ սիրում...
_ Ժամանակի հետ կհասկանաս, ինչ է իրականում սերը,_ ասաց աղջիկն ու հեռացավ:
Նա մահացավ ծննդաբերության ժամանակ... նորածինը նույնպես.....
Հուղարկավորության ժամանակ աղջկա թվացյալ ամուսինը մոտեցավ տղային և դառնացած ձայնով ասաց.
_Դա քո երեխան էր, հիմա'ր, ես նրան շատ էի սիրում և համաձայնվեցի դաստիարակել ուրիշի երեխային: