Գիտնականները կազմել են մաթեմատիկական մոդել, որը զարմանալիորեն անսխալ հաշվում է, թե որ ամուսնություններն են ամուր և որոնք` ոչ:

Բանաձևը, որ մշակել է գիտնականների մի խումբ (մեկ հոգեբանության և երկու մաթեմատիկայի մասնագետներ) թույլ է տալիս 94%-անոց ճշտությամբ որոշել, թե որ ամուսնական զույգերը կլինեն միասին և հակառակը: Ջոն Գոտմանը` Սիեթլ քաղաքի Վաշինգտոնյան համալսարանի հոգեբանը ասում է, որ մի քանի թվաբանական գործողությունների միջոցով կարելի է պարզել ամուսնության երջանիկ կամ "դժբախտ" լինելը: Բավական է միայն մի քանի րոպե հետևել, թե ինչպես են զույգերը քննարկում այս կամ այն վիճելի հարցը` կապված "դրա", փողի, երեխայի դաստիարակության կամ հանգստյան մեկնելու հետ:

Խոսակցության ընթացքում զուգընկերների դրական և բացասական ազդանշանները վերածվում են միավորների, որոնց հարաբերակցությունը մեծ նշանակություն ունի շատերին հուզող հարցի պատասխանը պարզելու համար:

Հումորը, կոկետ և նուրբ ժեստերը, ժպիտն ու ձայնի հնչերանգը համարվում են դրական, իսկ աչքերի չռելը` բացասական ազդանշաններ: Իդեալական հարաբերությունը հինգ դրական ազդանշանը մեկ բացասականի դեմ է, այլ դեպքում չի բացառվում ամուսնության անցանկալի ելքը, հայտարարել է պրն Գոտմանը Սիեթլում տեղի ունեցած գիտական խորհրդակցության ժամանակ:

"Մինչ այս մոդելի ի հայտ գալը հնարավոր չէր ստույգ ասել` ինչքան կտևիամուսինների համատեղ կյանքը, և մենք պատկերացում անգամ չունենք, թե ինչպես պետք է վերլուծենք երկար տարիներ համերաշխ ապրող և բաժանված զույգերի հարաբերությունները,- ասում է Գոտմանը,- երբ առաջինները խոսում են կարևոր բաների մասին, հնարավոր է նաև որ վիճեն, սակայն նրանք ժպտում և սպառնում են միաժամանակ ու այդ ամենի հետ երևում է նրանց կապվածությունը, քանի որ զուգընկերները էմոցիոնալ կապեր են հաստատել":

Սակայն շատերը չգիտեն, թե ինչպես հաղորդակցվեն միմյանց հետ, իսկ դա նշանակում է, որ ամուսինների վեճերի մեծ մասը տեղի է ունենում էմոցիոնալ կապեր չհաստատելու պատճառով: Առանց մաթեմատիկական մոդելի մենք չէինք իմանա այդ մասին: Այդ հնարավորություն է տալիս բնութագրել մարդկանց փոխհարաբերությունները և ուժերը, որոնցով առաջնորդվում են նրանք: Մաթեմատիկան ցույց է տալիս, թե ինչ է տեղի ունենում, երբ երկու մարդ խոսում են միմյանց հետ:

Ուսումնասիրությունը, որին մասնակցել է Վաշինգտոնյան համալսարանի անգլիացի մաթեմատիկոս Ջեյմս Մյուրեյը, առաջին անգամ հոգեբանության մեջ է մտցնում այնպիսի խիստ մաթեմատիկական օրենքներ, որ այն կարող է օգտագործվել կլինիկական հետազոտություններում:

"Երբ Նյուտոնը օգտագործեց հաշվարկային մեթոդը, նա գիտությունը դրեց մաթեմատիկական հիմքի վրա, և ֆիզիկան սկսեց զարգանալ,- ասում է Գոտմանը: - Հոգեբանության մեջ քիչ, իսկ սոցիալական հոգեբանությունում բոլորովին մաթեմատիկա չկա":

Այս ծրագրում այժմ մասնակցում են 700 նորապսակ զույգեր, որոնք գիտնականների ուշադրության կենտրոնում են հարսանիքից անմիջապես հետո և դրան հաջորդող 10 տարիների ընթացքում: