Կանոն 1: Կյանքն անարդար է. համակերպվեք այդ մտքի հետ:

Կանոն 2: Հասարակությանը բացարձակ հետաքրքիր չէ ձեր ինքնագնահատականը: Ձեզանից սպասում են ձեռքբերումներ:

Կանոն 3: Դուք չեք աշխատելու տարեկան մեծ գումարներ դպրոցն ավարտելուց անմիջապես հետո: Դուք չեք դառնա պաշտոնյա կամ կազմակերպության նախագահ սեփական վարորդով մինչև չվաստակեք թե առաջինի, և թե երկրորդի համար:

Կանոն 4: Եթե դուք կարծում եք, որ ուսուցիչը շատ խիստ է ձեր նկատմամբ՝ դա դեռ ոչինչ է. դուք ուղղակի դեռ ղեկավար չունեք:

Կանոն 5: Համբուրգեր պատրաստելը ցածր է ձեր արժանապատվությունի՞ց: Ձեր տատիկներն ու պապիկները մտածում էին հակառակը: Նրանց համար համբուրգեր պատրաստելը հնարավորություն էր:

Կանոն 6: Եթե սխալներ եք անում, մի նվնվացեք և մի մեղադրեք ձեր ծնողներին, սովորեք ձեր սխալներից:

Կանոն 7: Ծնողները միշտ չեն եղել այնքան անհետաքրքիր, ինչքան որ հիմա ձեզ թվում է: Միգուցե ձեր հանդեպ տածած անընդհատ հոգածությու՞նն է նրանց այդպիսին դարձրել: Այնպես որ, մինչ անցած սերունդին քննադատելը նախ սկսեք ձեզնից:

Կանոն 8: Միգուցե ձեր դպրոցում լավ չէ անհաջողակին անհաջողակ անվանել, բայց սա չի գործում կյանքում: Որոշ դպրոցներում արդեն անհնար է մնալ նույն դասարանում, որովհետև քննություններ տալու հնարավորություններն այնքան են, որքան հարկավոր է հաջորդ դասարան տեղափոխվելու համար: Կյանքում ամեն ինչ այլ կերպ է:

Կանոն 9: Կյանքը չի բաժանվում կիսամյակների: Դուք չեք ունենալու ամառային արձակուրդներ ու ձեր տնօրենը չի օգնելու վերագտնել ինքներդ ձեզ: Դուք ստիպված կլինեք անել դա միայնակ՝ օգտագործելով ազատ ժամանակը:

Կանոն 10: Հեռուստացույցով չեն ցուցադրում իրական կյանքը: Իրական կյանքում մարդիք ստիպված են թողնել սրճարանը և գնալ աշխատանքի:

Կանոն 11: Զգույշ եղեք «գիրք կրծող»-ներից: Կան շանսեր, որ մի օր դու կաշխատես նրանցից մեկի մոտ: