«Ուրիշ ու˚մ կարելի է կոչել աստված կամ մարդ աստվածային, եթե ոչ նրան, ով առաջինը գիր գտավ»: Պլատոն

 

Հույն փիլիսոփայի այս միտքն ասես կրկնում է հայ գրերի գյուտի հեղինակ Մաշտոցի կենսագիր Կորյունն իր «Վարք Մաշտոցի» գրքում. «Նա իր սուրբ աջով հայրաբար ծնեց նոր ու սքանչելի ծնունդներ` հայերեն լեզվի նշանագրեր»:

 

 

«Նոր և սքանչելի ծնունդները» 36 տառերն են, որոնք ստեղծեց Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցը 405թ.:

 

«Ճանաչել զիմաստութիւն և զխրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ»: (Առակների գիրք, 1.2-9)

Աստվածաշունչ մատյանի Սողոմոնի առակի այս թարգմանությունը հայերեն այբուբենով գրված առաջին նախադասությունն է:

 

Տեսիլքից են ծնվել տառերը մեր,

Հողմերով են սնվել տառերը մեր,

Ջրդեղվել են, դարձել երկաթագիր,

Քարերին են գրվել տառերը մեր,

Երբ փորձել են ջնջել ու եղծանել...

Կայծակին են տվել տառերը մեր...