Հոդվածում ներկայացված են ՀՀ-ում ներքին եւ արտաքին աուդիտի զարգացման դրդապատճառներն ու առկա հիմնախնդիրները: Առաջ են քաշվել ներքին աուդիտի զարգացման հիմնախնդիրները, ինչպես նաեւ առաջարկվել են միջոցառումներ, որոնք կնպաստեն ներքին աուդիտի ինստիտուտի զարգացմանը:
Եկամտահարկը պետության եկամուտների կարևոր աղբյուրներից մեկն է ամբողջ աշխարհում: Ամերիկացի գիտնական և նշանավոր քաղաքական գործիչ Բենջամին Ֆրանկլինը դեռևս 18-րդ դարի վերջերին արտահայտել է հետևյալ հետաքրքիր միտքը. "Այս աշխարհում անխուսափելի են միայն երկու բան` մահը և հարկերը": Հարկերն առաջացել են պետության հետ մեկտեղ և հասարակության գործունեության հավիտենական ուղեկիցներն են:
Տնտեսական խճանկար: "Օֆշոր" ասելով սովորաբար հասկացվում է փոքր կղզի, փոքր երկիր, որտեղ հնարավոր է թաքնվել հարկերից: Օֆշորը երբեմն նույնացվում է ազատ տնտեսական գոտիների հետ, որտեղ նույնպես հարկային արտոնություններ են սահմանված, մինչդեռ, դրանք տարբեր հասկացություններ են: Այս իմաստով, կարծում ենք, շատերին կհետաքրքրի պարզաբանել օֆշորների բուն էությունը, դրանց տեսակները, այն արտոնությունները, որոնք սահմանվում են օֆշորային գոտիներում, և այն հետևանքները, որոնք առաջանում են օֆշորային ընկերությունների գործունեությունից:
Կառավարության տնտեսական քաղաքականությունը բազմաթիվ նպատակներ է հետապնդում, որոնց թվում առանձնակի կարևորվում են լրիվ զբաղվածության ու գների կայուն մակարդակի ապահովումը, ինչն ընդունված է անվանել ներքին հավասարակշռություն։ Դրա հետ մեկտեղ հաճախ կարևորվում է արտաքին հավասարակշռության ապահովումը, այսինքն՝ ընթացիկ հաշվի հավասարակշռումը։ 1955թ–ին Թրեվոր Սվանի առաջարկած աղյուսակում ընդհանրացվում է ֆիսկալ քաղաքականության դերը հավասարակշռության վերականգման խնդրում։
Տնտեսական ինտեգրումն իր բնույթով բարդ սոցիալ-տնտեսական գործընթաց է, որն առնչվում է ինտեգրվող երկրների ոչ միայն տնտեսական, այլև ազգային, սոցիալ-տնտեսական անվտանգությանը, անկախությանն ու ինքնավարությանը: Եվրամիության փորձը ցույց է տալիս, որ երկրների տնտեսական ինտեգրումը երկարատև գործընթաց է և կարող է տեղի ունենալ որոշակի փուլերով: Այս իմաստով հետաքրքիր է իմանալ, թե ինչ փուլեր են նախատեսվում ԱՊՀ անդամ երկրների տնտեսական ինտեգրման համար և որքանով է այն ձեռնտու մեր երկրին:
ՀՀ ներդրումային քաղաքակությունը ՀՀ կառավարության տնտեսական քաղաքականության կարևորագույն տարրերից և ուղղություններից է: Այն նպատակաուղղված է երկրի մրցակցային առավելությունների բացահայտմանը, ներդրումների անհրաժեշտ ծավալների ներգրավմանը, և վերջինիս հիման վրա, տնտեսական զարգացման ապահովմանը: ՀՀ ներդրումային քաղաքականությունը ձևավորվել և իրականացվում է ազատական սկզբունքների հիման վրա և նպատակաուղղված է Հայաստանի ինտեգրացմանը համաշխարհային տնտեսության մեջ: Ելնելով վերոնշյալից և ներդրումային քաղաքականությունը դիտելով որպես Հայաստանի տնտեսական զարգացման կարևոր ուղղություն` ՀՀ կառավարությունը 1994 թվականից սկսած ներդրումների նկատմամբ հայտարարել և իրականացնում է "բաց դռների” քաղաքականություն:
Հայաստանի բանկային համակարգը մեր տնտեսության ամենակայացած համակարգերից մեկն է: Դա ապացուցվեց նաև ֆինանսատնտեսական ճգնաժամին դիմակայելու առումով (ոչ մի բանկ չսննկացավ): Ավելին 2010թվ.-ի ցուցանիշները խոսում են այն մասին, որ իրավիճակը կայունանում է: 2010թվ.-ը հայկական բանկերի համար բավականին բարեհաջող տարի էր: Ըստ ԿԲ-ի պաշտոնական տվյալների, ընդհանուր բանկային համակարգի ակտիվներն աճել են 17.7%-ով, պարտավորությունները` 18.5%-ով, ընդհանուր կապիտալը` 14.6%-ով, իսկ չբաշխված շահույթը կազմել է 33.7մլրդ. դրամ, ինչն ավելի քան 2.2 անգամ գերազանցում է նախորդ տարվա համապատասխան ցուցանիշը:
Հայաստանի ֆոնդային բորսան զարգանում է, քանի որ ՆԱՍԴԱՔ ՕԷՄԵՔՍ միջազգային բրենդի մուտքը Հայաստան օգնեց բարձրացնել կապիտալի շուկայի գրավչությունը, ինչպես նաև դրա նկատմամբ շահառու բոլոր խմբերի հետաքրքրվածության աստիճանը: 2008 թվականին ՀՀ կառավարությունը հանդես եկավ օրենսդրական փոփոխությունների կատարման նախաձեռնությամբ, ըստ որի հանրային դառնալ ցանկացող ու ՆԱՍԴԱՔ ՕԷՄԵՔՍ-ում ցուցակվող ընկերությունները ժամանակավոր հարկային արտոնություններ կստանան (շահութահարկի և ավելացված արժեքի հարկի գծով հարկային արտոնություններ այն ընկերությունների համար, որոնք մինչև 31.12.2012թ.-ը կցուցակվեն բորսայում և կշարունակեն գործել որպես հանրային ընկերություններ):