Ուլյամ Լյուիս (ծն. 1915). կրթությունը ստացել է Լոնդոնի համալսարանի տնտեսագիտական դպրոցում: Գիտական հետաքրքրությունները վերաբերում են զարգացող երկրների տնտեսությանը և զարգացած երկրների հետ նրանց առևտրատնտեսական հարաբերություններին: Նա առաջադրել է դուալիստական տնտեսության տեսությունը, ըստ որի թույլ զարգացած երկրների տնտեսությունների արդյունաբերական և ագրարային ոլորտները սկզբունքորեն տարբերվում են: Արդյունաբերության ոլորտին բնորոշ են շուկայի օրենքները, իսկ գյուղատնտեսությունը կարգավորվում է ավանդական տեղական հաստատություններով: Արդյունաբերության մեջ գործում է սահմանային արտադրողականության օրենքը, իսկ ագրարային ոլորտում, կապված ավելցուկային աշխատանքային ռեսուրսների առկայության հետ, ըստ էության, բացակայում է սահմանային արտադրողականությունը: Ավելցուկային ռեսուրսների վերացման հետ կսկսի աճել աշխատավարձը և կառաջանան խթաններ ինվեստիցիաների համար:

Աշխատությունները. "Աշխատանքը Վեստ Ինդիայում" (1939), "Մոնոպոլիան բրիտանական արդյունաբերության մեջ" (1945), "Տնտեսական պլանավորման սկզբունքներ" (1949), "Վերադիր ծախսերը. տնտեսական վերլուծության ուրվագիծ" (1950), "Տնտեսական աճի տեսությունը" (1955), "Տնտեսական աճի տեսությունը" (1970), "Տնտեսական աճի դինամիկ գործոնները" (1974), "Տնտեսական աճը և տնտեսական անկայունությունը 1870-1913" (1978):