«Սիրելի՛ս, Ես սիրում, սիրում եմ քեզ…
Դե, մի՞թե արևը հարցնում է, թե ինչպիսի եղանակ է եղել… բայց և երեկ էր անձրև, և այսօր:
Ես քեզ համբուրում եմ…
Ես ուժ չունեմ և այն չափազանց շատ է…
Ոչ, ինձ հետ ոչինչ չի կատարվել… և ես ուզում եմ դա կրկնել տասնյակ անգամ՝ սիրում եմ քեզ…
Եվ դու ապրիր, որ կյանքն ամենուր լինի, որ ճառագեն աչքերն, ու սիրտը չհասկանա իր երջանկությունը…
Ես գնում եմ անձրևի տակ, որովհետև շնչել եմ ուզում…
Համբուրում եմ քեզ ամենևին ոչ քնքուշ… Ի՞նչ իմաստ ունի քնքուշը: Դրանից անգամ ձեռքերը չեն տաքանա…
Եվ վերջ, վերջ…»
Մուտք
6134
| 
ՉԱՏ