Անլգիաակն համասլարաննրեից մկեում կարատված հեզատոտույթունենրը ցյուց տեվիցն, որ էաակն չէ, թե բառի տարեռն ինչ հրեթանակույթամբ են դավասովրած: Կաերվորն այն է, որ առջաին եվ վրեջին տարեռը լնիեն իրնեց տղեում: Մնցաած տարեռը կրաող են դավասովրել խանռափշոթ կեպրով, իսկ տեսքտն անյուաեմնանյիվ հետշութայմբ կկադրավցի: Դրա պաճտառը կանայում է նարնում, որ մենք կադրում ենք ոչ թե ամեն տառն աառնիձն, այլ բառն ամղոբջույթամբ: