Որպես կանոն, բոլոր երեխաներն էլ սիրում են հեռուստացույց դիտել, սակայն հաճախ նրանց սերը հեռուստացույցի նկատմամբ առաջ է բերում մի շարք խնդիրներ:
Առաջինն անհանգստացնում է այն, որ երեխան, դիտելով և սարսափելով էկրանային բռնություններից, երկար ժամանակ չի կարողանում քնել և դեռ ավելին՝ երազում տեսնում է մղձավանջներ: Սովորաբար նման դեպքերը տեղի են ունենում մինչև 6 տարեկան հասակում: Ակնհայտ է, որ երեխային չպետք է թույլ տալ դիտելու սարսափազդու հեռուստածրագրեր: Հարցն այն չէ, թե երեխան կարող է ընդօրինակել տեսածը և դառնալ դաժան ու ագրեսիվ, այլ այն, որ նրան պատում է և շարունակ ուղեկցում տագնապը: Սարսափելի այդ տեղարանները երկար ժամանակ մնում են հատկապես դյուրազգաց երեխաների երևակայության մեջ, և հաճախակի նման զգացմունքների առկայության դեպքում հնարավոր է միայն խելամտորեն բացատրելով՝ երեխային զերծ պահել հեռուստատեսային նմանատիպ ծրագրերի դիտումից:
Հաջորդ անհանգստացնող խնդիրն այն է, երբ երեխան դպրոցից տուն վերադառնալով, անմիջապես նստում է հեռուստաէկրանի առջև և չշեղվելով ոչ ուտելիքի, ոչ դասերի և ոչ էլ ծնողների խոսակցությունից՝ դիտում է այն մինչև քնելը: Այս դեպքում ծնողներին մնում է միայն կազմել օրացուցակ՝ նշելով այնտեղ դասերի, սնման ռեժիմի, զբոսանքների, հեռուստածրագրերի դիտման և այլ զբաղմունքների ժամաքանակի մասին և հարկադրել երեխային կատարել նշված պահանջները:
Եթե երեխաները կարողանում են իրենց ժամանակը ճիշտ օգտագործել, ժամանակին կատարել բոլոր հանձնարարություններն ու պարտականությունները, ապա այդ դեպքում կարելի է թույլ տալ դիտել հեռուստացույց այնքան, որքան կկամենան: Սովորաբար երեխաները տեսածն ու լսածը քննարկում են ընկերների հետ այնպես, ինչպես մեծահասակները քննարկում են նոր կարդացած գրքերը, թատերախաղերը և թարմ նորությունները: Չպետք է մոռանալ, որ հեռուստածրագրերն ունեն դաստիարակչական նշանակություն, որոնք նպաստում են երեխայի բնավորության, աշխարհայացքի, հուզական աշխարհի ձևավորմանը: Այնպես որ, նման հեռուստածրագրեր դիտելն արգելելը, իհարկե, ճիշտ չէ:
Աղբյուր՝ ArmEco.am · նյութի մասնակի կամ ամբողջական արտատպումն առանց ArmEco.am-ին հղման արգելվում է
Մուտք
4974
| 
ՉԱՏ