Վերջին հաշվով ամենակարևորը ինքդ քեզ ու սիրելիներիդ հետ ազնիվ լինելն է ու շատ աշխատելը: Նա, ով այսօր կա, վաղը չի լինելու: Դե, համարձակ, պայքարի: Կատարելագործի ու զարգացրու տաղանդդ: Եղիր լավագույնը նրանում, ինչով զբաղվում ես: Իմացիր ավելին քո ոլորտում, քան ապրողներից որևէ մեկը: Քեզ ներկայացնելու համար օգտագործիր տարբեր միջոցները` լինեն դրանք գրքեր կամ էլ հատակը` պարելու համար, կամ ջուրը` լողալու համար: Որտեղ էլ այն չլինի, դա քոնն է: Սա է այն, ինչ ես միշտ փորձել եմ հիշել: 

Ես հասկացել եմ, որ վերջին հաշվով ոչինչ չի փրկի կյանքն աշխարհի վրա, քան հավատը կյանքի նկատմամբ, դրա բուժիչ ուժի նկատմամբ, նրա` մեր սխալները վերապրելու ունակության և մեզ ողջունելու ունակության նկատմամբ, երբ մենք սովորում ենք ուղղել մեր սխալները: 

Հաջողությունը նախանձ է առաջ բերում: Երբ քեզ չեն հասկանում, դա խոցում է: Եվ անկախ նրանից, թե ինչպես ես դու փորձում հասնել հասկացման, միևնույն է կգտնվեն մարդիկ, որոնք քեզ կդատապարտեն: